- dəryaca
- bax dəryalar qədər («dərya» da). Əziziyəm gül əllər; Şana barmaq, gül əllər; Dəryaca ağlın olsa; Yoxsul olsan güləllər. (Bayatı).
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.
dəryaça — is. <fars.> Süni dəniz, kiçik dəniz. Yeni dəryaçalar, çaylar üzündə; İqlimdən iqlimə gedib gəlirlər. S. V.. // Göl. Bəli, qardaşlar üçü də keçdilər. Abambar özü də dəryaçanın bu iri tərəfinə keçənnən sonra, piləyib suyu qarnından qaytardı… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
qədir — ə. 1) miqdar, əndazə, ölçü; 2) …dək (qoşma) ə. 1) çox qüdrətli, ən qadir; 2) Allahın gözəl adlarından biri ə. göl, dəryaça … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
çayqırağı — 1. sif. Çayın sahilində olan, yaşayan. <Həsrət Yusifə:> Xaçının sizin tərəf lərdə dəryaça edilməsi . . bütün çayqırağı camaatının böyük xoşbəxtliyidir. B. Bayramov. 2. zərf Çayın qırağı ilə, sahili ilə. Çayqırağı getmək … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
göl — is. 1. Dənizlə bilavasitə əlaqəsi olmayan təbii su hövzəsi. Aral gölü. Göy göl. Şor göl. – Bir göl içrə üzürdü bir yekə qaz; Özünə fəxr edib uzatdı boğaz. S. Ə. Ş.. Quşlar uçur göylərdə; Ördək üzür göllərdə. A. S.. // Süni surətdə düzəldilmiş… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
hövzə — 1. is. <ər.> Böyük süni sututar; dəryaça. <Səfərli Aydına:> Bu dağlarda isə nəhəng bir su hövzəsi düzələcək. H. Seyidbəyli. 2. is. <ər.> 1. coğr. Qolları ilə birlikdə çayın əhatə etdiyi sahə; dənizə, gölə yapışıq ərazi. Arazın… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti